Η ΝΟΜΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΗΣ NEWS ΠΑΛΛΗΝΗΣ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ, ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΩΤΕΡΩΝ ΑΝΙΟΝΤΩΝ ΜΕ ΤΕΚΝΟ

Παρασκευη Κουπλιδου

Δικηγορος παρ αρειω παγω

Πτυχιουχος.νομικης σχολης πανεπιστημιου Αθηνων

vkouplidou@yahoo.gr

Πολλές φορές κατά τη διάρκεια διαζυγίων σε αντιδικία τίθεται το ερώτημα από τους έχοντες την επιμέλεια γονείς, αλλά και από τους μη έχοντες την επιμέλεια γονείς να υπάρχει δυνατότητα επικοινωνίας του τέκνου με τους ανιόντες (παππούδες και γιαγιάδες του τέκνου) του γονέος με τον οποίο το παιδία δεν διαμένει.

Κατά τη διάταξη του άρθρου 1520 ΑΚ, ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο διατηρεί το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας με αυτό και στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων του ανηλίκου. ως προς την άσκηση του ανωτέρω δικαιώματος, το δικαστήριο καθορίζει τον τρόπο κατά τον οποίο θα γίνεται η επικοινωνία.

 Το άκρως προσωπικό αυτό δικαίωμα του γονέα για επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του απορρέει από το φυσικό δεσμό του αίματος και του αισθήματος στοργής προς αυτό, συντελεί δε στην ανάπτυξη του ψυχικού του κόσμου και την εν γένει προσωπικότητά του. γι’ αυτό η άσκησή του αποβλέπει κυρίως στο καλώς εννοούμενο συμφέρον του τέκνου.

 Για τον καθορισμό της επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο του είναι αδιάφορο για ποιο λόγο οι γονείς δεν ζουν μαζί, ποιος από αυτούς έχει την επιμέλεια του τέκνού και αν αυτός που αξιώνει την επικοινωνία είναι υπαίτιος για τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των γονέων ή τη λύση του γάμου τους. Κατά συνέπεια, σε καμιά περίπτωση δεν νοείται πλήρης αποκλεισμός του δικαιώματος της προσωπικής επικοινωνίας του γονέα με το ανήλικο τέκνο του. 

Μόνο σε περίπτωση που η επικοινωνία αυτή μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ανατροφή του ανηλίκου, πρέπει η ενάσκηση του σχετικού δικαιώματος να ρυθμισθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε η πραγματοποίηση της επικοινωνίας να γίνεται κάτω από όρους που αποτελούν τις αναγκαίες προφυλάξεις για να εξουδετερωθεί ο δυνάμενος να προέλθει κίνδυνος για το ανήλικο από την επικοινωνία. 

Εξάλλου, η ρύθμιση του ανωτέρω δικαιώματος επικοινωνίας λειτουργεί μέσα στο γενικότερο πλαίσιο διατάξεων που προβλέπουν την άσκηση του δικαιώματος, αλλά και του καθήκοντος των γονέων περί τη γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου τους (άρθρα 1510 επ. ΑΚ), για την οποία ο νόμος (άρθρα 1511 και 1512 ΑΚ) επιτάσσει η ρύθμιση αυτή να αποβλέπει πρωτίστως στο συμφέρον του τέκνου. 

Επομένως και το δικαστήριο, όταν ρυθμίζει την άσκηση της προσωπικής επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο του, πρέπει πάντοτε να αποφασίζει με οδηγό το καλώς εννοούμενο συμφέρον του τελευταίου, λαμβάνοντας υπόψη του τις προκύπτουσες συντρέχουσες συνθήκες και περιστάσεις κάτω από τις οποίες θα ασκείται η προσωπική αυτή επικοινωνία στη συγκεκριμένη περίπτωση. 

Ενόψει δε των αποδεικνυομένων πραγματικών περιστατικών στη συγκεκριμένη υπόθεση και του καλώς εννοουμένου συμφέροντος του ανηλίκου, το δικαστήριο πρέπει να προβαίνει στην αιτούμενη ρύθμιση της προσωπικής επικοινωνίας, καθορίζοντας τον τρόπο και τον χρόνο, ο οποίος μπορεί να είναι και μεγαλύτερος της μιας μέρας, κατά τον οποίο θα ασκείται το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας εκ μέρους του γονέα (ΑΠ 534/1991 ΕλλΔνη 32.1505, Εφ. Αθ, 2758/1998 ΕλλΔνη 39.1646~ Eφ.Aθ~ 3778/1993 ΕλλΔνη 35-440, Εφ,Αθ. 4339/1993 ΕλλΔνη 35-441, Βαθρακοκοίλης Έρμ.ΑΚ έκδ.1989 σελ.2046, 2047).

 Περαιτέρω, κατά την παρ 2 του ανωτέρω άρθρου 1520ΑΚ,οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίσουν την επικοινωνία του τέκνου με τους απώτερους ανιόντες του, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Στις περιπτώσεις των προηγουμένων παραγράφων τα σχετικά με την επικοινωνία κανονίζονται ειδικότερα από το Δικαστήριο».

 Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι το δικαίωμα επικοινωνίας δίνεται όχι μόνο στο γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο. και προφανώς δεν έχει τη φροντίδα του, λόγω διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, αλλά και στους απώτερους ανιόντες του και συγκεκριμένα στους γονείς των γονέων του τέκνου (παππούδες και γιαγιάδες), εκτός αν υπάρχει σοβαρός ειδικός λόγος, τον οποίο αποδεικνύει ο επικαλούμενος τούτον και αρνούμενος την επικοινωνία (ΑΠ 645/1989 Ελλην. Δνη 1990. 1272, ΑΠ 1308/1989 Ελλην. Δνη 1991 .320) .

 Το δικαστήριο, προκειμένου να διατάξει τη ρύθμιση της επικοινωνίας, πρέπει να λαμβάνει υπόψη πρωτίστως το συμφέρον του τέκνου. Σκοπός του δικαιώματος επικοινωνίας του απώτερου ανιόντος όπως άλλωστε και του ίδιου του γονέα με το ανήλικο. τέκνο είναι η ικανοποίηση του φυσικού αισθήματος αγάπης μεταξύ αυτών και η αποτροπή της αμοιβαίας αποξένωσής τους η οποία θα ασκούσε βλαπτική επίδραση στο συμφέρον του παιδιού (ΑΠ 5/2005 \ΕλλΔνη 46,748).

Φυσικά, τα εν λόγω αιτήματα των απώτερων ανιόντων κρίνονται κατά περίπτωση από τα Δικαστήρια (πχ αν ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, αλλά επικοινωνεί, διαμένει με τους γονείς του, σε περίπτωση που υπάρξει μετοίκηση του έχοντος την επιμέλεια γονέα  σε άλλη πόλη, κλπ)

 Το παρόν διαδικτυακό μέσο NEWS ΠΑΛΛΗΝΗΣ ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί. Σχόλια με υβριστικό ή προσβλητικό περιεχόμενο θα λογοκρίνονται ή και θα διαγράφονται. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση...